Het wordt algemeen erkend dat leraren naarmate de technologie binnendringt, zoals het gezegde luidt, " van een wijze op het podium naar een gids aan beide kanten" kunnen evolueren.
Die verschuiving heeft leraren en opvoedende voorstanders verontrust die bang zijn dat opvoeders die lesgeven, analyseren en voorzien in essentiële context, zullen worden verminderd of ronduit gecoöpteerd door zielloze, algoritme-gestuurde technologie. Normaal gesproken was het gemakkelijk om al die angsten weg te nemen ten gunste van een nader te bepalen technologie / leraar-onderneming.
Maar degenen die angsten vervangen, kunnen zowel erger zijn dan verwacht als dichterbij dan verwacht.
Hoewel het vandaag de dag, ruim vier decennia geleden, in 2014 de ronde doet van academische tijdschriften, waren pioniers op het gebied van onderwijstechnologie al bezig met het ontwerpen en analyseren van een teacher-bot.
Meer correct, het was een "botleraar" die bepaalde onderwijsverantwoordelijkheden veronderstelde in een MOOC - een grote open online cursus. Een recensie van een experiment met één bot-leraar is onlangs gepubliceerd in de Australasian Journal of Educational Technology, 2018 van Aras Bozkurt van Anadolu University in Turkije, Whitney Kilgore van de University of North Texas en ook Matt Crosslin van University of Texas, Arlington.
De groep analyseerde een botleraar genaamd Botty die functioneerde op Twitter door te zoeken naar en te reageren op een cursus-specifieke hashtag en trefwoorden. "Toen Botty de hashtag ontdekte, antwoordde deze met behulp van een reeks geautomatiseerde antwoorden die vooraf waren opgesteld door de cursusbegeleiders. Al deze tweets namen de vorm aan van klassikale begeleiding en tot nadenken stemmende uitingen die waren ontworpen om de student in discussie te brengen met behulp van de bot en samen met andere mensen ', schreven de onderzoekers.
Afgezien van existentiële vragen zoals of regels code konden jagen, lokaliseren, uiten, antwoorden of deelnemen aan lezingen, werd Botty, zonder twijfel, ontwikkeld om belangrijke instructies te automatiseren. En volgens de studie deed het het goed. De samenvatting van het rapport, "... ontdekte dat het gebruik van bot-docenten zeer nuttig is om de interactie binnen een leergemeenschap te vergroten en als assistent kan worden gebruikt tijdens de onderwijs- / leerprocedure."
Deze bevinding is met name interessant in het licht van de verstrekking van dit rapport: "Het onderwijsbestaan heeft drie basisklassen: het faciliteren van discours, directe instructie en organisatie en ontwerp." En dat "het lijkt erop dat Botty de faciliterende lesgroep van onderwijsbezoek grotendeels monopoliseerde " door " de rol te spelen van vriendelijke en goed opgeleide helper van de leraar die zo vaak als nodig kan reageren op cursusgerelateerde individuen in live conversaties ".
Wat dit echt betekent, is dat deze onderzoekers vinden dat een bot minimaal een van de 3 essentiële functies van lesgeven kan vervangen op een manier die veel beter is dan het hebben van een individuele instructeur.
Laten we ook duidelijk zijn over wat ze precies bedoelen met een botleraar als een "onvermoeibare helper" 1 citaat in de analyse (Bayne, 2015, die de MOOC versoepelde die Botty gebruikte) stelt: " ... nieuwe technologische verbeteringen zouden niet in de plaats komen leraren alleen omdat opvoeders problematisch zijn of gebrek aan talent hebben, maar zouden worden gebruikt om leraren te versterken en te helpen ... ".
Lees dat nog eens - de nieuwste technologieën zouden leraren niet vervangen alleen omdat ze slecht zijn, maar vermoedelijk volledig om andere redenen.
Een reden zoals het vermogen van een bot om "respectvol en vriendelijk " te worden, kan het goed doen. Zoals het rapport handig aangeeft: "Het is altijd aan, altijd aanwezig en altijd voorbereid." Bots zijn ook vrijwel zeker goedkoper dan echte leraren. Aangezien individuen die online onderwijsprogramma's uitvoeren, zich wenden tot goedkopere, minder ervaren leraren, is een bot die een deel van het werk van een instructeur zou kunnen doen, waarschijnlijk een aantrekkelijke optie om überhaupt een instructeur te krijgen.
Dat is misschien niet overdreven. De schrijvers van dit Australasian Journal-rapport kunnen dat niet uitsluiten. Ze schreven: "... men kan zeggen dat de grenzen tussen de functies van docenten / facilitators en ook de botleraar zijn vervaagd, waardoor een hybridisatie is ontstaan tussen de functies van docenten / facilitators en ook de botleraar."
Het is belangrijk om te onthouden dat de MOOC waarin Botty werd ingezet vooral was gericht op praten, lesgeven en leren in elektronische omgevingen, bijvoorbeeld MOOC's. Samen met de evaluatie van Botty werd het ontwerp voltooid door een "posthumanistische" lens waardoor individu en computer als equivalent worden gezien, alleen een verbintenis van het ene ding naar het andere zonder waardebepaling.
Niettemin, dat Botty is gemaakt, gebruikt en positief beoordeeld, moet duidelijk maken dat de angsten van leraren die worden vervangen door technologieën niet langer een hyperventilatie overdrijving zijn.
Het is gemakkelijk om bang te zijn voor de toekomst van het lesgeven als een educatief rapport over botleraren stelt: "... de zorgwekkende vraag welk karakter de mens speelt in een posthumanistische botleraar-situatie wordt minder duidelijk naarmate er meer technologische verbeteringen zijn. . Als AI-programmeurs reacties, emoties, geheugen en de intelligentie van denkende leiders van dode personen kunnen programmeren in toekomstige bots, wordt het gebruik van de menselijke anatomie steeds minder. "
Met persoon bedoelen ze leraar. En verminderd, bedoelen ze immaterieel ...